Znak graniczny fizycznie wyznacza punkt granicy naszej działki ewidencyjnej. Zbudowany jest z trwałego materiału lub stanowi trwały element zagospodarowania terenu. Najczęściej jest nim słupek betonowy, żelazna rurka, butelka odwrócona dnem do góry. Punkt graniczny może być stabilizowany na powierzchni gruntu, pod gruntem, lub jednocześnie na i pod gruntem. Natomiast punkt osnowy geodezyjnej jest przedstawiany za pomocą unikatowego, niezmiennego numeru. Służy do nawiązania się przy zakładaniu osnowy geodezyjnej, która jest niezbędna przy każdej robocie geodezyjnej. Stabilizowany jest za pomocą znaku geodezyjnego, zbudowanego z trwałego, uniemożliwiającego zniszczenie materiału; kamienia, betonu. W odróżnieniu od znaku geodezyjnego, występuje w jego centrum żelazny bolec, rurka bądź wyżłobiony krzyżyk, wyznaczający punkt pomiarowy. Dodatkowo może na nim widnieć numer i seria, wyróżniająca charakter punktu osnowy.